طراحی داخلی چیست؟

طراحی داخلی، نقشه ها و ساخت فضاها به دست انسان بخشی از طراحی محیطی است و ارتباط تنگاتنگی با معماری دارد.

اگرچه ایده ایجاد یک محیط جذاب به تمدن اولیه بشر برمی گردد،

زمینه طراحی داخلی نسبتاً جدید است.

از اواسط قرن بیستم، واژه دکوراسیون داخلی به گونه ای به کار رفته است که تقریباً معنای خود را از دست داده است، به طوری که کلمات توصیفی زیادی به کار رفته است.

اصطلاح دکوراسیون داخلی نه تنها دامنه وسیع تری را در بر می گیرد، بلکه به عنوان یک حرفه جدی ظاهر می شود.

در برخی از کشورهای اروپایی که منشأ این حرفه است، به این حرفه معمار داخلی می گویند.

علاقه مندان به فراوانی عناصر دست ساز از این رشته با عنوان طراحی بوم گردی یاد می کنند.

اصول طراحی معماری داخلی چیست؟

طراحی داخلی یکی از شاخه های معماری است، باید در نظر داشت که در هیچ زمینه ای شاخه تخصصی جز معنی در محدوده همان مجموعه وجود نخواهد داشت.

بهترین ساختمان‌ها و فضاهای داخلی آن‌هایی هستند که هیچ ناهماهنگی بین عناصر تشکیل‌دهنده کل وجود نداشته باشد.

عناصر شامل جنبه‌های ساختاری ساختمان، برنامه‌ریزی کاربری زمین، محوطه‌سازی، مبلمان و گرافیک معماری (نشانه‌ها) و همچنین جزئیات داخلی ایجاد شده و گنجانده شده در بسیاری از نمونه‌های ساختمان‌ها و فضاهای داخلی نمادین است که در هماهنگی کار می‌کنند.

با توجه به پیچیدگی های تکنولوژیکی، برنامه ریزی و ساخت و ساز در دوران معاصر؛ امکان پذیر نمیباشد. یک معمار یا طراح متخصص در تمام جنبه های ساختمانی است که در دوران مدرن ساخته شده است.

بنابراین، لازم است متخصصان به عنوان یک تیم کار کنند و با دانش کافی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند تا به یک هدف مشترک دست یابند، در حالی که معمار بر طراحی کلی ساختمان تمرکز می کند، طراح داخلی بر جنبه جزئیات طراحی تمرکز می کند. مقیاس، زیبایی شناسی خاص و سوالات عملی و نظری و رفتار و نگرش رشته تحت تاثیر قرار می گیرد.

اگرچه طراحی داخلی هنوز یک حرفه در حال توسعه است که مرزهای آن به طور دقیق مشخص نشده است، این گرایش را می توان به دو گروه مسکونی و غیر مسکونی تقسیم کرد.

محدوده کاری شرکت ها برای دکوراسیون داخلی فضاهای مسکونی و غیر مسکونی چقدر است؟

اگرچه فعالیت تجاری در مناطق مسکونی در حال افزایش است

تقاضای کمی برای طراحان حرفه ای در این زمینه وجود دارد و بیشتر آنها بر روی طراحی غیر مسکونی تمرکز دارند.

رشته طراحی داخلی شامل چندین حوزه تخصصی است.

یکی از آنها تحلیل فضا است که نیازمند تحلیل فضا، کارکرد این فضا است.

علاوه بر این ملاحظات اساسی، این نوع از شرکت های طراحی در طراحی اداری نیز متخصص هستند.

بسیاری از شرکت های طراحی در طراحی هتل ها، مغازه ها و مراکز خرید بسیار با تجربه شده اند.

بقیه شرکت ها عمدتاً به طراحی مراکز آموزشی بزرگ مشغول هستند یا در طراحی بیمارستان ها و کلینیک ها تخصص دارند.

دامنه کار شرکت های طراحی غیر مسکونی از گروه های کوچک تا ساختمان هایی با 50-100 کارمند متفاوت است.

بسیاری از شرکت های بزرگ مهندسین گرافیک، صنایع و معماری دارند، اما از طرف دیگر، طراحان داخلی که در مناطق مسکونی کار می کنند ممکن است به تنهایی یا حداکثر با دو یا سه نفر کار کنند.

تعداد شرکت‌های درگیر در برنامه‌ریزی غیرمسکونی نشان‌دهنده پیچیدگی کار آنهاست.

طراحی مسکونی علاوه بر اینکه کمی پیچیده تر است، نوع دیگری از فعالیت است.

طراحی فضای نشیمن از همه جهات ایده های زیادی از طراح و مالک دارد.

بعید است که مشتری بخواهد خدمات طراحی یک طراح داخلی را برای خانه خود به طور منظم سازماندهی کند.

هنر و طراحی

بسیاری از شرکت های معماری بزرگ طراحی داخلی خود را دارند و در شرکت های کوچکتر این وظیفه حداقل به یک نفر محول می شود.

در واقع هیچ مرز مشخصی برای طراحی داخلی و به طور کلی همه متخصصان طراحی وجود ندارد.

به عنوان مثال طراحی مبلمان می تواند توسط طراحان صنعتی، معماران و طراحان داخلی انجام شود.

اصولاً مبلمان برای تولید انبوه توسط طراحان صنعتی یا خود طراحان مبلمان ساخته می شود.

یک طراح داخلی یا معمار معمولاً قطعات منحصر به فردی را طراحی می کند که به راحتی در بازار یا برای یک کار خاص یافت نمی شوند.

این نیازها می تواند کاربردی باشد یا فقط برای زیباسازی استفاده شود و معمولا میز یا صندلی مخصوصی که برای یک کار خاص طراحی شده است، توجه سازنده را به خود جلب کرده و تمایل به تولید انبوه آن را ابراز می کند.

وضعیت مشابهی را می توان در سایر زمینه های طراحی مانند روشنایی، تجهیزات، کفپوش و غیره مشاهده کرد.

تمام فعالیت های طراحی اساسا شبیه به یکدیگر هستند، البته ممکن است آموزش در قسمت های مختلف طراحی متفاوت باشد تا استاد و طراح آموزش دیده با کمترین سختی ممکن تخصص خود را تغییر دهند.

هنگام بحث در مورد جنبه های کلی طراحی، مهم است که توجه داشته باشید که تفاوت مهمی بین هنر و طراحی وجود دارد.

طراحان واقعاً نگران مشکلاتی هستند که در طول کار به وجود می آیند (مانند کارایی، زیبایی یا روانی) اما هنرمندان بیشتر نگران بیان ایده های احساسی و ارائه راه حل برای مشکلاتی هستند که ایجاد می کنند.

در واقع، یک طراحی داخلی زیبا را می توان یک اثر هنری نامید، اما برخی افراد این کار را فقط یک طراحی عالی می نامند.

Iyini i-Evolution طراحی داخلی؟

با گذشت زمان، طراحان داخلی نه تنها مواد، رنگ ها و پارچه ها را طراحی کردند، بلکه سبک های خاصی را نیز طراحی کردند.

سبک های طراحی داخلی منعکس کننده رنگ ها، اشکال، مبلمان، آثار هنری و عناصر دیگر هستند. که با هم کار می کنند تا ظاهر و احساس کلی را ایجاد کنند.

یک سبک طراحی داخلی می تواند بر اساس ساختار باشد، مانند سبک مدرن.

سبک ها را می توان بر اساس کشورها، به عنوان مثال سبک مکزیکی.

سبک ها همچنین می توانند بر اساس دهه ها باشند، مانند سبک های دهه 1950.

استانداردهای طراحی داخلی از این مدارس و انجمن ها تکامل یافته است.

برای حمایت از این استانداردها، ادارات ملی، محلی و ایالتی نیز قوانین و مقرراتی را با بررسی تمام جنبه های طراحی داخلی وضع کرده اند.

طراحان امروزی نه تنها باید در مورد اهمیت فرم از غارنشینان بیاموزند، بلکه باید در مورد سبک های مختلف طراحی، استانداردهای طراحی و قوانین به کارگیری آن استانداردها در طول تاریخ نیز بیاموزند.

علاوه بر این، طراحان باید توجه ویژه ای به روندهای امروزی داشته باشند تا از این صنعت مطلع شوند و از آنچه که آنها را احاطه کرده است الهام بگیرند.

طراحی داخلی همچنان در حال تکامل است.

با تولد واقعیت افزوده و مناظر مجازی سه بعدی، سبک ها و استانداردهای جدید طراحی داخلی به سرعت در حال ظهور هستند.

بنابراین امروزه گرچه طراحان داخلی باید مدام کارهای انجام شده در این زمینه را بررسی کنند، اما باید آنها را در جریان تغییرات و فناوری ها قرار دهید تا بتوانند برای آینده طراحی داخلی آماده شوند.

دکوراتورهای داخلی و طراحان داخلی چگونه مقایسه می کنند؟

یکی از واضح‌ترین تفاوت‌های طراحان داخلی و طراحان داخلی، وسعت دانشی است که انتظار می‌رود هر یک برای یک پروژه به ارمغان بیاورند.

طراحان داخلی باید دانش عمیقی از طیف وسیعی از موضوعات داشته باشند تا فضایی را ایجاد کنند که نه تنها جذاب باشد، بلکه با مقررات نیز مطابقت داشته باشد.

اکثر ایالت ها از طراحان داخلی می خواهند که گواهی طراحی داخلی و/یا مجوز برای حرفه خود داشته باشند.

طراحان داخلی به دلیل نقش نظارتی و برنامه ریزی خود نقش کاملی در دکوراسیون فضاها دارند.

به عبارت دیگر، طراحان داخلی اغلب مانند مدیران پروژه هستند که می توانند همه چیز را اداره کنند.

معمولاً از طراحان داخلی دعوت می شود تا قبل از شروع یک پروژه، به ویژه یک پروژه ساختمانی جدید، با مشتریان مشورت کنند تا نگاهی کلی به منطقه داشته باشند.

با این حال، دکوراتورهای داخلی نقش بسیار خاصی دارند.

دکوراتورها باید در فضایی کار کنند که حس خاصی را در آن فضا ایجاد کند.

برخلاف طراحان داخلی، دکوراتورها اصول یک فضا را دستکاری نمی کنند.

در عوض، آنها باید بتوانند امکانات موجود در فضای فعلی را ببینند.

دکوراتورهای داخلی نیز ممکن است نسبت به طراحان داخلی دانش عمیق تری از اصول، سبک ها و گرایش های طراحی داشته باشند.

در بیشتر موارد، طراح داخلی و دکوراتور داخلی با هم کار می کنند.

یک نفر می تواند هر دو را انجام دهد.

با این حال، طراحان داخلی ملزم به کار با افراد حرفه ای در سایر مشاغل نیستند، در حالی که طراحان داخلی این کار را انجام می دهند.